Edward England urodził się w Irlandii jako Edward Seegar. Był sławnym piratem, działającym u wybrzeży afrykańskich i na Oceanie Indyjskim w latach 1717 - 1720. Statki na których pływał to “Pearl” (który przemianował na "Royal James") oraz “Fancy”, na który wymienił “Pearl” w 1720 roku. Jego flagą była klasyczna piracka bandera (tzw. Jolly Roger) z czaszką nad dwoma skrzyżowanymi piszczelami na czarnym tle.

Swoją żeglarską karierę zaczął Edward na Jamajce, gdzie pływał jako oficer na slupie. Jego statek został przechwycony przez kapitana piratów Christophera Wintera, a sam England - pojmany i wcielony do załogi. Winter najprawdopodobniej zabrał Englanda do bazy piratów w Nassau na Bahamach. Kolejne doniesienia umieszczają go w roli kwatermistrza innego pirata - Charlesa Vane’a. Kiedy “Lark”, statek Vane’a, został przechwycony przez Królewską Marynarkę Wojenną, England i reszta załogi zostali wypuszczeni, co miało skłonić innych piratów, żeby się poddali i uzyskali królewskie ułaskawienie.

W połowie 1718 roku Vane oddał Englandowi dowództwo na jednym z przejętych statków. England dotarł na nim do zachodnich wybrzeży Afryki, gdzie splądrował dużą liczbę statków niewolniczych. Wraz ze swoją załogą przebywał przez jakiś czas w pewnym afrykańskim mieście. Po pewnym czasie powstały jednak niesnaski między ludnością a piratami, wywołane traktowaniem miejscowych kobiet. Wybuchły walki, piraci spalili miasto i odpłynęli.

W 1720 roku England dopłynął na Ocean Indyjski, gdzie połączył siły z innymi pirackim kapitanem Oliverem la Busem. England i La Buse zaatakowali duży statek handlowy (tzw. East Indiaman) dowodzony przez Jamesa Macrae. Zostali co prawda odparci, jednak udało im się dogonić statek Macrae w pobliżu lądu i przejąć go. England rozkazał oszczędzić życie Macrae, jednak jego kwatermistrzowi, Johnowi Taylorowi, nie spodobała się ta decyzja. Doprowadził on do głosowania, które rozstrzygnęło o pozbawieniu Englanda dowództwa. England został pozostawiony swemu losowi na Mauritiusie z dwoma innymi członkami załogi. Udało im się zbudować małą tratwę i dotrzeć do zatoki St. Augustine na Madagaskarze. England żył tam przez krótki czas żebrząc o jedzenie. Zmarł pod koniec 1720 roku.